เฮชิโกะ

เป็นที่นิยมในฐานะสินค้าท้องถิ่นหรือของที่ระลึก

เฮชิโกะการแนะนำ

เป็นอาหารแบบดั้งเดิมจากบริเวณวาคาสะและชายฝั่งทะเลเอจิเซ็นและสามารถเก็บไว้เป็นเวลานานโดยไม่ทำให้เสียโดยการเอาอวัยวะภายในของปลาออกเกลือแล้วดองในรำมันเป็นแหล่งโปรตีนที่มีคุณค่าสำหรับการเอาชนะฤดูหนาวที่รุนแรงมีประวัติศาสตร์อันยาวนาน และกล่าวกันว่าได้เริ่มขึ้นแล้วในช่วงกลางของยุคเอโดะความจริงที่ว่าชาวประมงแช่ปลาในถังเรียกว่า “ความดัน (he-shikomu)” และทฤษฎีที่ว่า “เฮชิโกะ” ถูกละไว้และกลายเป็น “เฮชิโกะ” และน้ำ “น้ำลง (Hishio)” ที่ออกมาหลังจากเกลือปลากลายเป็น “heshiko” มีหลายทฤษฎีเช่นทะนอกจากนี้ยังทำด้วยปลาซาร์ดีน, ปลาหมึก, ปลาปักเป้า เป็นต้น แต่ปลาทูเป็นปลาที่พบมากที่สุดปลาและหอยที่จับได้ใน Wakasa ได้ถูกขนส่งไปยังเกียวโตผ่าน 'ถนนวากะสะ-ไคโด' แต่เนื่องจากมันถูกใช้ในการขนส่งปลาเค็มไปยังเกียวโตในหมู่อาหารทะเลหลายชนิด จึงถูกเรียกว่า “ถนนซาบะไคโดะ”
ในภูมิภาคเรโฮกุ มักจะกิน “ปลาซาร์ดีนคอนกะ” ซึ่งส่วนใหญ่เป็นปลาซาร์ดีนดองในนูกะซูเกะ

เนื่องจากเป็นอาหารเก็บรักษาระยะยาว จึงรับประทานได้ตลอดทั้งปีก่อนหน้านั้น “นาเรซูชิ” ที่ทำขึ้นโดยใช้ “เฮชิโกะ” ที่ทำขึ้นในแต่ละครัวเรือนเป็นงานเลี้ยงที่ขาดไม่ได้สำหรับเทศกาลกระต่าย เช่น วันหยุดปีใหม่ปัจจุบันผลิตภัณฑ์จำนวนมากที่ผลิตโดยผู้ผลิตเป็นที่นิยม

หมักปลาทูเค็มในโคนากะและเกลือประมาณครึ่งปีมันมีความเค็มและอูมามิที่แข็งแกร่งและมีความคล้ายคลึงกับ kunzukuri ดังนั้นเป็นสูตรที่ใช้มันวางรำตัดมันเป็นขนาดที่เหมาะสมย่างเบา ๆ ด้วยไฟ ochazuke ขนมสาเก ส่วนผสมลูกข้าว ท็อปปิ้งซูชิ และเมื่อไม่นานมานี้ นอกจากนี้ยังใช้เป็นส่วนผสมในข้าวผัด พาสต้า พิซซ่าฯลฯ เช่นปลากะตักอาหารสดสามารถรับประทานเป็นซาชิมิได้อีกด้วย