คารุคัง

“คารุคัง” เป็นที่รู้จักกันทั่วประเทศว่าเป็นขนมที่มีชื่อเสียงของจังหวัดคาโกชิม่าที่ทำจากแป้งคารุคัง, มันเทศและน้ำมีทฤษฎีต่าง ๆ เกี่ยวกับการเริ่มต้น แต่ทฤษฎีที่ว่าชิมาซุ นาริอากิระ ผู้เป็นเจ้านายคนที่ 11 แห่งแคว้นซัตสึมะ ถูกคิดค้นโดย ยาชิมะ โรคุเบ (Yashima Rokubei) นักทำขนมจากอะกะชิที่ได้รับเชิญจากเอโดะไปค้นคว้าอาหารที่เก็บรักษาไว้
ส่วนใหญ่ของที่ราบสูงปลาชิราชิยกเว้นภูเขาไฟฟูจิKirishima มีการระบายน้ำที่ดีมากและพายุไต้ฝุ่นโจมตีบ่อยดังนั้นจึงมีสภาพทางภูมิศาสตร์ที่พืชที่ปลูกด้วยความพยายามอย่างมากได้รับความเสียหายได้ง่าย แต่มันเทศธรรมชาติซึ่งเป็นวัตถุดิบของ “karukan” เป็นที่คิดว่า “karukan” หยั่งรากเพราะมันเติบโตตามธรรมชาติมากบนที่ราบสูงปลาชิราุและง่ายต่อการรับน้ำตาลจากบริเวณอามามิและริวกิวแต่เนื่องจากน้ำตาลมีคุณค่ามากในขณะนั้น จึงไม่ได้ถูกกินในหมู่คนทั่วไป และเป็น “ขนมเจ้านาย” ที่ครอบครัวไดเมียวกินเป็นหลักกล่าวกันว่าในสมัยเมจิที่แพร่กระจายไปยังคนทั่วไป“คารุคัง” เขียนว่า “คันแสง” ในภาษาคันจิ และกล่าวกันว่ามาจากความหมายของ “คันแสง (โยคัง)”เนื่องจากเมื่อแป้งนึ่งแล้วจะมีน้ำหนักเบากว่าก่อนนึ่งในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา “คารุคังมันจู” ที่ทำโดยการห่อถั่วแดงลงในผ้า “คารุคัง” กลายเป็นเรื่องธรรมดา