ไทยไก่คัปโป
อาหารที่ขาดไม่ได้สำหรับการต้อนรับในเวลากลางคืนคากุระยามค่ำคืน
ไก่คัปโปการแนะนำ
เมืองทาคาจิโฮะ จังหวัดมิยาซากิ เป็นที่รู้จักในฐานะเมืองแห่งตำนานและตำนานในภูมิภาคนี้ไม้ไผ่เรียกว่า “คัปโป”ในอดีตใช้ไม้ไผ่เป็นชามต้มน้ำเพื่อชงชาในระหว่างทำฟาร์ม และใช้ไม้ไผ่เป็นขวดน้ำ เป็นต้น แต่กล่าวกันว่ามีต้นกำเนิดมาจากเสียง “คัปโปคัปโป” เมื่อเทน้ำไก่คัปโปะเป็นอาหารที่ใช้คัปโป (ไม้ไผ่) เป็นชาม และมันถูกกินมาตั้งแต่สมัยโบราณในเมืองทาคาชิโฮะที่มีไม้ไผ่มากมาย
ส่วนหนึ่งของช่องว่างระหว่างพุ่มไม้ไผ่จะถูกกลวงออกและไก่ปรุงรสและผักจะยัดไส้ลงในนั้นปิดส่วนที่กลวงออกเช่นฝาและอุ่นไม้ไผ่ด้วยกันวัตถุดิบจะถูกนึ่งด้วยไม้ไผ่ และความร้อนจะผ่านไปอย่างช้าๆกลิ่นหอมและสารสกัด (น้ำมัน) จากไม้ไผ่จะถูกเพิ่มเข้าไปและมีรสชาติกลมกล่อมและเป็นเอกลักษณ์เนื่องจากเป็นจานที่คุณสามารถเพลิดเพลินกับรสชาติของไม้ไผ่ได้ ดูเหมือนว่าไม้ไผ่ที่ใช้ในชามเป็นไม้ไผ่สีเขียวอ่อนที่มีอายุ 1 ปีซึ่งมีแนวโน้มที่จะผลิตสารสกัดได้เป็นอย่างดีนอกจากใช้ชามไม้ไผ่หรือใส่ไก่แล้ว ยังไม่มีกฎเกณฑ์เฉพาะใดๆ และวัตถุดิบและเครื่องปรุงก็ฟรี
[โอกาสและฤดูกาลสำหรับการเรียนการกิน]
มันมักจะแสดงในงานเทศกาลท้องถิ่นและกิจกรรมแต่เดิมในช่วงมื้อกลางวันเช่นงานป่าไม้ หรือ karibokiri (งานเก็บเกี่ยวคะยะในภูเขาและถิ่นรกร้าง) มีการเพิ่มชิมิสึ จากทานิงาวะ เพิ่มใบชาดิบของภูเขา อุ่นด้วยกองไฟ และดื่มชาเป็นครั้งแรกหลังจากนั้นน้ำมันบิทูมินัส (sekireiyu) ซึ่งกล่าวกันว่าดีสำหรับไม้ไผ่สีเขียวและมีประโยชน์ต่อสุขภาพออกมา และยังใช้สำหรับ “ไก่คัปโปะ” ที่ผสมผลทางการเกษตรในท้องถิ่นเช่นไก่ท้องถิ่น สะดือ แครอท และนึ่งในหลอดไม้ไผ่ ตอนนี้ก็กลายเป็นไปได้ที่จะกินชาในอาหารที่ทำงานในภูเขาและป่า
ส่วนหนึ่งของช่องว่างระหว่างพุ่มไม้ไผ่จะถูกกลวงออกและไก่ปรุงรสและผักจะยัดไส้ลงในนั้นปิดส่วนที่กลวงออกเช่นฝาและอุ่นไม้ไผ่ด้วยกันวัตถุดิบจะถูกนึ่งด้วยไม้ไผ่ และความร้อนจะผ่านไปอย่างช้าๆกลิ่นหอมและสารสกัด (น้ำมัน) จากไม้ไผ่จะถูกเพิ่มเข้าไปและมีรสชาติกลมกล่อมและเป็นเอกลักษณ์เนื่องจากเป็นจานที่คุณสามารถเพลิดเพลินกับรสชาติของไม้ไผ่ได้ ดูเหมือนว่าไม้ไผ่ที่ใช้ในชามเป็นไม้ไผ่สีเขียวอ่อนที่มีอายุ 1 ปีซึ่งมีแนวโน้มที่จะผลิตสารสกัดได้เป็นอย่างดีนอกจากใช้ชามไม้ไผ่หรือใส่ไก่แล้ว ยังไม่มีกฎเกณฑ์เฉพาะใดๆ และวัตถุดิบและเครื่องปรุงก็ฟรี
[โอกาสและฤดูกาลสำหรับการเรียนการกิน]
มันมักจะแสดงในงานเทศกาลท้องถิ่นและกิจกรรมแต่เดิมในช่วงมื้อกลางวันเช่นงานป่าไม้ หรือ karibokiri (งานเก็บเกี่ยวคะยะในภูเขาและถิ่นรกร้าง) มีการเพิ่มชิมิสึ จากทานิงาวะ เพิ่มใบชาดิบของภูเขา อุ่นด้วยกองไฟ และดื่มชาเป็นครั้งแรกหลังจากนั้นน้ำมันบิทูมินัส (sekireiyu) ซึ่งกล่าวกันว่าดีสำหรับไม้ไผ่สีเขียวและมีประโยชน์ต่อสุขภาพออกมา และยังใช้สำหรับ “ไก่คัปโปะ” ที่ผสมผลทางการเกษตรในท้องถิ่นเช่นไก่ท้องถิ่น สะดือ แครอท และนึ่งในหลอดไม้ไผ่ ตอนนี้ก็กลายเป็นไปได้ที่จะกินชาในอาหารที่ทำงานในภูเขาและป่า
